در یک شبکه گسترده مانند اینترنت، دستگاه ها با شماره منحصر به فردی به نام آدرس پروتکل اینترنت یا همان IP به یکدیگر وصل می شوند. اما این آدرس‌ها به صورت رشته ای از اعداد هستند که استفاده و به خاطر سپاری آن‌ها را برای کاربران اینترنتی سخت می‌کند. به همین دلیل از سرویس هایی برای نامگذاری این رشته از اعداد استفاده می‌شود که به آن‌ها DNS و DDNS می‌گویند. DNS پویا و DNS معمولی تفاوت هایی با هم دارند. هر کدام از این سرویس ها مزایا و معایب خاص خود را دارند. در ادامه این مطلب از وبلاگ سرورپارس به معرفی کامل این دو سرویس و بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.
لزوم استفاده از سرویس DNS
سایت ها و دستگاه های موجود در شبکه اینترنت، از شماره منحصر به فردی به نام آدرس پروتکل اینترنت و یا IP برای متصل شدن به یکدیگر استفاده می‌کنند. کاربران اینترنتی نیز برای وصل شدن به این شبکه و بازدید از سایت های مختلف، باید این آدرس را بدانند. اما شاید شما به طور روزانه با چندین سایت مختلف سروکار داشته باشید. پس به خاطر سپاری این حجم از رشته اعداد کار سختی می‌شود و می‌تواند شما را به دردسر بیندازد.
اجازه دهید با ذکر مثالی ساده، سختی کار را برای شما توضیح دهم. فرض کنید که دوستان شما هیچ اسمی نداشته و مجبور باشید هر کدام از آن‌ها را با کد ملی صدا بزنید. به نظر شما چقدر کار سخت می‌شود؟ اینکه در یک جمع ۱۰ نفره هر کسی بخواهد مخاطب خود را با کد ملی صدا کند، اصلاً موضوع قابل تحملی نیست. پس به جای کد ملی، از اسم استفاده می‌کنند. در شبکه اینترنت هم به جای رشته کد‌های مربوط به آدرس هر سایت، از دامنه تعریف شده توسط DNS استفاده می‌کنند.
منظور از DNS چیست؟
عبارت DNS مخفف Domain Name System و به معنای سیستم نامگذاری دامنه است. با استفاده از این سرویس، آدرس پروتکل اینترنت را می‌توان با یک نام دامنه منحصر بفرد جایگزین کرد. سرویس DNS بیشتر توسط شرکت های هاستینگ استفاده می‌شود.
این سرویس آدرس دامنه سایت را از مرورگر گرفته و آن را به IP تبدیل می‌کند. پس در حالتی کلی، DNS را می‌توان سرویسی برای تبدیل نام دامنه به آدرس پروتکل اینترنت (IP) و یا برعکس دانست. پس لزومی برای استفاده از آدرس‌های پیچیده شامل رشته ای از اعداد نیست و به جای آن می‌توان از نام دامنه سایت استفاده نمود.
فرآیند کار بدین صورت است که وقتی شما یک آدرس URL سایت را در مرورگر تایپ می‌کنید، آن مرورگر نام دامنه را در سرویس DNS سرور جستجو می‌کند. پس از یافتن IP مربوط به این سایت، آن را در اختیار مرورگر قرار می‌دهد. بدین ترتیب مرورگر می‌تواند به سرور سایت شما متصل شده و از اطلاعات سایت استفاده کند.
این مفهوم بیشتر زمانی نمود پیدا می‌کند که قصد خرید و یا استفاده از سرور اختصاصی یا سرور مجازی را از شرکت هاستینگ داشته باشید. اما موضوع مهم در ارتباط با دی ان اس، نوع آی پی است که به هر دستگاه در شبکه اینترنت اختصاص می‌یابد.
تفاوت بین IP ثابت و IP پویا
هر دستگاه در شبکه، دارای یک شماره منحصر بفرد به نام IP است. این آی پی مانند آدرسی است که موقعیت و مکان منزل شما را مشخص می‌کند. کامپیوتر‌ها نیز برای وصل شدن به یکدیگر در بستر یک شبکه، از این IP ها استفاده می‌کنند. اگر IP اختصاصی به هر دستگاه ثابت باشد، آن را از نوع IP ثابت می‌گویند. اما برخی دستگاه‌ها ترجیح می‌دهند تا در هر بار وصل شدن به شبکه، از IP های جدیدی استفاده کنند. پس IP این دستگاه‌ها ثابت نبوده و به صورت داینامیک تغییر می‌کند؛ که به آن آدرس IP پویا می‌گویند.
این آدرس پروتکل اینترنتی پویا، در طول زمان تغییر می‌کند و برای تعیین نام آن‌ها دیگر نمی‌توان از سرویس DNS که معرفی کردیم، استفاده کرد. این IP های پویا توسط پروتکلی به نام DHCP، به دستگاه های موجود در شبکه اختصاص داده می‌شود. اما پروتکل DHCP چیست؟
با هدف اتوماتیک کردن پروسه پیکربندی دستگاه ها در شبکه، از یک پروتکل مدیریتی به نام DHCP استفاده می‌شود. با بکارگیری این پروتکل، می‌توان از بعضی خدمات شبکه مانند DNS و NTP و یا هر پروتکل ارتباطی دیگری مبتنی بر TCP یا UDP استفاده کرد.
این پروتکل نقش مهمی در برقراری ارتباط بین دستگاه‌های کامپیوتری موجود در شبکه دارد. چون DHCP پارامتر‌های مورد نیاز برای پیکربندی شبکه را انجام داده و به صورت پویا یک آدرس IP به دستگاه های کامپیوتری می‌دهد. که این دستگاه می‌تواند کامپیوتر شخصی و یا سرور موجود در یک شبکه ایجاد شده باشد.
منظور از DDNS چیست؟
پس از ارائه تعاریف مقدماتی و معرفی پروتکل DHCP، حال می‌توان سرویس DNS پویا یا همان Dynamic DNS را تعریف کرد. در بخش‌های قبلی در خصوص IPهای ثابت و سرویس نام گذاری متناظر آن‌ها با عنوان دی ان اس توضیح دادیم. اما این سرویس تنها قابلیت نامگذاری برای آی پی های ثابت را دارد و برای IP های پویا جوابگو نیست. پس برای نام گذاری آی پی های متغیر، باید از سرویسی دیگر به نام DDNS استفاده کرد.
با استفاده از سیستم نام گذاری دامنه پویا یا همان DDNS، می‌توان مشکلات ناشی از تغییر IP دستگاه‌ها، را رفع کرد. پس این سرویس به ما کمک می‌کند تا از طریق شبکه اینترنت، به شبکه های محلی و منابع موجود در آن‌ها که IP متغیر دارند، دسترسی داشته باشیم. منابعی مانند وب سرور یا رایانه های شخصی، جزء این دسته هستند که شاید نیاز باشد از راه دور آن‌ها را کنترل کنیم.
بطور مثال، با هر بار وصل شدن شما به اینترنت، شرکت ارائه دهنده خدمات اینترنتی یک IP موقت را به دستگاه شما اختصاص می‌دهد. این IP تا زمانی ثابت خواهد بود که ارتباط شما با اینترنت قطع نشده و یا مودم ریستارت نشود. در صورت رخ دادن یکی از این دو اتفاق، IP شما تغییر یافته و به اطلاعات قبلی خود دسترسی نخواهید داشت.
مثال دیگری که اهمیت DDNS را بیشتر نشان می‌دهد، مربوط به قابلیت اتصال از راه دور شما است. حالتی را فرض کنید که شماره تلفن همراه شما ثابت نبوده و به طور دائم تغییر کند. اگر تلفن شما این موضوع را تشخیص داده و به طور خودکار شماره افراد را به روز‌رسانی کند، مشکلی برای ارتباط شما با دیگران پیش نخواهد آمد. این همان مثال ساده‌ای است که برای درک اهمیت DDNS به آن نیاز داشتیم.
DDNS یا DNS پویا چگونه عمل می‌کند؟
وظیفه اصلی سرویس DDNS کنترل تغییرات مربوط به آدرس IP است. یعنی وظیفه دارد که آی پی جدید را شناسایی و نام دامنه را بر روی آن هدایت کند. این موضوع به کاربران این امکان را می‌دهد که از راه دور، به کامپیوتر شخصی خود دسترسی داشته باشند.
برای استفاده از این امکان، باید ابتدا وارد یک سرور میزبان شده و نرم‌افزار DDNS را بر روی آن نصب کنید. نرم افزار در این بین، نقش واسط بین دستگاه و سرویس DDNS را دارد. یعنی درخواست آی پی پویا یا داینامیک را بررسی کرده و با سرویس DDNS ارتباط برقرار می‌کند. و در نهایت IP جدید را گزارش خواهد کرد.
مزایای سرویس نام دامنه پویا یا همان DDNS
سرویس DDNS یا همان DNS پویا راه حل مناسبی برای دستگاه های با IP پویا است. چون اکثر شرکت های ISP، آی پی‌های متغیر را به کاربران اینترنتی خود اختصاص می‌دهند. پس این سرویس می‌تواند جوابگوی نیاز آن‌ها باشد. در ادامه به برخی دیگر از مزایای DDNS اشاره خواهیم کرد.
۱ – اقتصادی بودن
استفاده از سرویس DDNS ارزان تر است. چون می‌توان بدون هزینه از آی پی های متغیر استفاده کرد و نیازی به خرید IP ثابت نیست. هم چنین سرویس DDNS، به شما امکان استفاده همزمان از چند آدرس را می‌دهد و به خاطر تنظیم IP، دچار مشکل نخواهید شد.
۲ – سادگی
برای استفاده از این سرویس، نیازی به مدیر شبکه نیست و به راحتی می‌توان به سرور و یا وب سایت خود دسترسی داشت.
۳ – قابلیت دسترسی
یکی از ویژگی‌های جذاب DNS پویا مربوط به قابلیت دسترسی آن است. یعنی فعالیت شما وابسته به چیزی نیست و حتی با IP متغیر هم می‌توان کار خود را انجام داد. پس دسترسی شما محدود به موقعیت جغرافیایی نیست و از هر جایی می‌توان به وب سایت یا سرور خود دسترسی داشته باشید.
تفاوت های بین DNS و DDNS
سرویس DNS برای آی پی های ثابت استفاده می‌شود، ولی برای آی پی های پویا باید از سرویس DDNS استفاده کرد. هدف اصلی این دو سرویس، هدایت کاربر به سمت هدف است؛ پس DNS سعی دارد دامنه را به سمت IP هدایت کند.
اما هدف اصلی سرویس DDNS، هدایت تمامی کاربران هاستینگ و مردم عادی با استفاده از ابزاری مانند FTP، به سمت هدف مورد نظر است. پس تلاش DDNS عمومی تر است و جامعه بزرگتری از کاربران را شامل می‌شود. سرویس DDNS مناسب شبکه های خانگی است؛ چون این کاربران فعالیت خود را با استفاده از آی پی‌های متغیری که از شرکت‌های ISP می‌گیرند، انجام می‌دهند.
کلام آخر
شاید یکی از موضوعات مهم این مطلب، نقش سرویس DNS در تغییر آی پی دستگاه های یک شبکه به نام دامنه بود. موضوعی که به خاطر سپاری آدرس سایت‌ها و استفاده از امکانات آن‌ها را، راحت تر می‌کند. اما خرید IP ثابت و استفاده از آن برای هر کسی مقدور نیست. پس به سرویس دیگری به نام DDNS نیاز داشتیم تا ضمن کاهش هزینه ها، به ما اجازه دسترسی از راه دور را بدهد. موضوعی که می‌تواند به برقراری ارتباط کاربران در شبکه کمک کند.
در این مطلب سعی کردیم تا در خصوص تفاوت های بین DNS پویا و DNS معمولی بپردازیم. امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد. شما می توایند سوالات خود در ارتباط با موضوع این مقاله را، در قسمت کامنت ها با ما در میان بگذارید. همچنین برای ست کردن دی ان اس می توانید مطلب روش تنظیم DNS را مطالعه کنید.
دیدگاهتان را بنویسید