سرور چیست؟ معرفی کامل انواع server همراه با کاربرد آن‌ها

تعریف سرور به زبان ساده

سرور چیست؟ به زبان بسیار ساده، سرور نوعی کامپیوتر است که اطلاعات را با رایانه‌های دیگر به اشتراک می‌گذارد. موارد مختلفی از سرورها وجود دارند که خدمات مختلفی را برای انواع کاربران ارائه می‌دهند. عملکرد نهایی یک سرور دریافت، ذخیره و به اشتراک گذاری داده ها است. در واقع سرور یک سرویس دهنده ی مرکزی است، هر کامپیوتر می‌تواند یک سرور باشد، اما از آنجا که هزینه‌های مورد نیاز برای فراهم کردن تجهیزات و نرم‌افزارهای لازم و یا نیروی پشتیبانی برای صاحبان همه وب سایتها به صرفه نیست، لذا شرکتهایی این مسئولیت را می‌پذیرند و با فراهم آوردن لوازم کار در سطح وسیع بخشی از فضای دیسک سخت سرورهای خود را به صورت اجاره‌ای در اختیار متقاضیان قرار می‌دهند. 

به این کامپیوتر مرکزی اصطلاحا دیتاسنتر  می‌گویند. در حقیقت میزبان یا سرور، تمام یا بخش کوچکی از فضای یک کامپیوتر همیشه متصل به وب است که به بروزرها این امکان را می‌دهد که با تایپ نام وب سایت موردنظرتان آن ها را جستجو و انتخاب کنند.  

در ادامه تعریف دقیق و تخصصی تر از سرور و هاست ارائه می‌دهیم;

سرور چیست؟

سرور یک رایانه فیزیکی است که برای اجرای سرویس‌هایی برای پاسخگویی به نیازهای رایانه‌های دیگر اختصاص داده شده است. بسته به سرویسی که در حال اجرا است، می‌تواند سرور فایل، سرور پایگاه داده، سرور رایانه خانگی، سرور چاپ یا وب سرور باشد.

 هاست چیست؟

هاست رایانه ای است که به رایانه های دیگری متصل است که داده ها یا خدماتی را برای آنها از طریق شبکه ارائه می‌دهد. در تئوری، هر کامپیوتر متصل به یک شبکه به عنوان میزبان برای سایر همتایان در شبکه عمل می‌کند. در اصل، یک میزبان رابطه منطقی دو یا چند کامپیوتر در یک شبکه را منعکس می کند.

چگونه به یک سرور دسترسی داشته باشم؟

 یک سرور می تواند در داخل یا خارج از LAN شما قرار گیرد. دسترسی به سرور با داشتن یا نداشتن آدرس IP عمومی یا آدرس IP خصوصی تعیین می‌شود. اگر سرور دارای یک آدرس IP عمومی باشد، می‌توان از طریق وب به آن دسترسی داشت. اگر آدرس IP خصوصی داشته باشد، فقط از داخل LAN شما قابل دسترس است (مگر اینکه ارسال پورت را برای دسترسی از راه دور تنظیم کرده باشید). یک سرور داده ها را از داخل LAN یا از WAN خارج  و به رایانه های مشتری منتقل می‌کند.

 ارتباط کاربر و سرور 

در این بخش، می‌خواهیم رابطه کلاینت (Client: کامپیوتری که از سرورها سرویس می‌گیرد.) ، سرور و کامپیوتر میزبان را با توجه به محیط شبکه خانگی شما تعریف کنیم. در واقع معماری سرویس گیرنده سرور همان چیزی است که اینترنت را ممکن می‌کند.

سرعتی که یک کلاینت می‌تواند داده ها را از یک سرور بازیابی کند به مقدار پهنای باند مورد نیاز برای انتقال داده ها بستگی دارد. اگر سرور روی LAN شما باشد، روتر شما تعیین می‌کند که داده ها با چه سرعتی از سرور به کلاینت منتقل می‌شوند. بنابراین اگر یک روتر با کیفیت خوب دارید، این روزها، این سرعت می‌تواند نسبتاً چشمگیر باشد. همین منطق برای سرورهای WAN شما (در اینترنت) صدق می‌کند. هنگامی که از یک صفحه وب بازدید می‌کنید، مواردی وجود دارد که سرعت بارگیری صفحه را تعیین می‌کنند: 

• سرعت سرور میزبان آن وب سایت صفحه وب چقدر بالا است (تصاویر و غیره)،
• چه مقدار پهنای باند مصرفی وب سایت مورد نظر است،
•  روتر شما با چه سرعتی می‌تواند بسته های داده را مسیریابی کند، 
• سرعت کنترلر رابط شبکه در رایانه شما چه میزان است،

 بنابراین، پهنای باند و تاخیر، نقش بسیار زیادی در عملکردی که بین کلاینت‌ها و سرورها تجربه می‌کنند، دارد.

تفاوت بین سرور و هاست چیست؟

سرویس گیرنده سرور بسیار متفاوت از فناوری اشتراک فایل مانند Homegroup و Workgroup در سیستم عامل ویندوز است. 

یک سرور: می‌تواند یک دستگاه فیزیکی یا برنامه نرم افزاری باشد که بر روی کامپیوتر میزبان نصب شده است و خدمات خاصی را ارائه می‌دهد.
یک میزبان: همیشه یک کامپیوتر یا دستگاه فیزیکی است که می‌تواند برنامه های سرور و کلاینت را اجرا کند و خدمات خاصی به چندین کاربر و دستگاه ارائه دهد.

در یک محیط Windows Workgroup، رایانه‌های درون شبکه صرفاً به پوشه‌های عمومی در رایانه‌های دیگر دسترسی دارند. این سناریو در شبکه های خانگی رایج است که در آن یک کامپیوتر با فضای هارد دیسک زیاد ممکن است میزبان فایل های رسانه ای برای رایانه های دیگر باشد. با Windows Workgroup، هیچ نرم افزار سرور خاصی به جز خود سیستم عامل اجرا نمی شود. بله، رایانه همچنان فایل ها را میزبانی می‌کند و آنها را در اختیار سایر رایانه ها قرار می‌دهد. اگرچه از نظر فنی هنوز یک سرور نیست. در واقع میزبان در نظر گرفته می شود. چرا؟ زیرا یکی از پیش نیازهای سرور بودن این است که فقط به مشتریان سرویس دهد. مزیت استفاده از Windows Workgroup این است که می‌توانید به راحتی به فایل ها و رسانه های موجود در رایانه های دیگر در LAN خود دسترسی داشته باشید. نکته منفی این است که فایل های شما از خارج از شبکه محلی شما قابل دسترسی نیستند. اگر می‌خواهید از خارج از شبکه LAN به فایل‌های خود دسترسی داشته باشید، به سروری نیاز دارید که روی یک دستگاه میزبان کار می‌کند تا آن را از بین ببرید. خوشبختانه، یک کامپیوتر و لپ تاپ با آدرس IP ثابت می تواند به عنوان یک سرور نیز عمل کند.

انواع سرور ها 

• وب سرورها

 وب سرورها برای تامین انتقال اطلاعات تمام وب سایت هایی که در مرورگرها در اینترنت جستجو می‌کنید استفاده می شود. وب سایت ها و شرکت ها به سرورها متصل می‌شوند تا بتوانند اطلاعات ارائه شده را برای آنها ارسال کنند. طراحان و توسعه دهندگان وب همچنین برای برقراری ارتباط با سرورها وب می سازند، اگر تا به حال سعی کرده اید به وب سایتی بروید و بارگیری نمی‌شود، احتمالاً مشکل از وب سرور است. سرورها به گونه ای طراحی شده اند که فضای کمتری را در رایانه اشغال کنند و اطمینان حاصل کنند که فضای کافی برای تغذیه برنامه ها و سیستم عامل های مختلف وجود دارد. سرورهای وب فقط زمانی که اطلاعات را دریافت می‌کنند ارسال می کنند، اما آن اطلاعات را تفسیر نمی‌کنند. وب سرورها باید قوانین وب را رعایت کنند تا به درستی کار کنند. از جمله نمونه های محبوب وب سرورها می توان به Microsoft IIS، Nginx و Apache اشاره کرد.

• Database Server (سرور پایگاه داده)

سرورهای پایگاه داده معمولا داده‌ها را به صورت گروهی ذخیره می‌کنند. کسب و کارها و شرکت هایی که نیاز به ذخیره اطلاعات زیادی دارند، مجموعه ای از سرورهای پایگاه داده خواهند داشت. وظیفه‌ی Database Server مدیریت و به‌روزرسانی داده‌ها، فراهم کردن امکان دسترسی هم‌زمان توسط کاربرها و تضمین امنیت داده‌ها است. سرورهای پایگاه داده توسط برنامه نویسان پایگاه داده که از زبان‌های برنامه نویسی استفاده می‌کنند، فرمت و ایجاد می‌شوند. برنامه نویسان از سرورهای دیگر برای اتصال به سرور پایگاه داده استفاده می‌کنند. تقریباً هر وب‌سایت و برنامه‌ای دارای نوعی سرور پایگاه داده متصل به آن است تا در عین ارائه اطلاعات درخواستی کاربران به طور همزمان، همچنین این کار با سرعت و امنیت انجام شود. از جمله نمونه های محبوب سرورهای پایگاه داده می توان به MySQL، Oracle، Microsoft SQL و MariaDB اشاره کرد.

• ایمیل سرور 

ایمیل سرور به ارسال و ذخیره تمام ایمیل ها از طریق شبکه های شرکتی به وسیله شبکه های LAN، WAN در سراسر اینترنت صورت می‌گیرند. این سرورها ایمیل های کاربران را دریافت می‌کنند و سپس داده ها را به سرورهای دیگر ارسال می‌کنند. این امر تعیین می‌کند که ایمیل ها با چه سرعتی ارسال می‌شوند. اگر تا به حال متوجه تاخیر در ارسال ایمیل های خود شده اید، می‌تواند به دلیل انتقال داده ها بین سرورهای ایمیل باشد.

• وب سرور پروکسی

 سرورهای پروکسی وب پیچیده تر از انواع دیگر سرورها هستند، زیرا آنها کار بیشتری انجام می‌دهند و پروتکل های زیادی دارند. این سرورها درخواست‌های کاربر را می‌پذیرند و یادداشت می‌کنند، راه‌حل را پیدا می‌کنند و در صورت لزوم اقدام می‌کنند. این نوع سرورها را در محل کار، مدارس و سازمان هایی که به فیلترهای وب خاصی نیاز دارند، پیدا خواهید کرد. این به این دلیل است که ترافیک وب همه از طریق یک آدرس IP منفرد عبور می کند. برای مثال، مدارس می‌توانند وب‌سایت‌های خاصی را علیرغم اینکه چه کسی وارد رایانه شده است یا از چه رایانه‌ای استفاده می‌شود، ممنوع کند. سازمان ها می‌توانند همین کار را انجام دهند، اما این کمتر رایج است. در عوض، سازمان‌ها از یک سرور پروکسی وب استفاده می‌کنند تا تمام ترافیک یک کاربر خاص را در کنار هم قرار دهند تا بتوان آن را در زمان دیگری ارزیابی یا بررسی کنند.

• سرور DNS

سرور DNS مخفف Domain name system (سرویس نام دامنه) است، که برای تغییر نام دامنه خوانا از طرف کاربر به آدرس IP قابل خواندن کامپیوترها استفاده می‌شود. این سرور همان چیزی است که مرورگر اینترنت هنگام تایپ نام یک دامنه استفاده می‌کند. وقتی “Enter” را فشار دهید، با سرور DNS تماس گرفته می‌شود. این کار امری مفید است زیرا در غیر این صورت، مردم باید آدرس های IP را حفظ کنند.

• سرورهای FTP

سرورهای FTP که با نام «سرورهای پروتکل انتقال فایل» نیز شناخته می‌شوند، دقیقاً همان کاری را انجام می‌دهند که نامشان نشان می‌دهد: تبادل فایل برای کاربران. این به کاربران کمک می کند تا فایل ها را سریع، آسان و ایمن منتقل کنند. با این حال، آنها از هیچ نوع رمزگذاری در ابتدایی ترین سطح استفاده نمی کنند. (سرورهای FTP پیشرفته تر این کار را انجام می دهند.) نسخه های امن دیگری مانند FTP، sFTP، SSH و غیره وجود دارد. اینها به افراد اجازه می‌دهند گاهی اطلاعات حساس را از طریق اینترنت ارسال کنند. این سرور همچنین این امکان را برای افراد فراهم می‌کند که پیوست‌هایی را که دریافت می‌کنند، معمولاً همراه با سرور وب‌میل یا نرم‌افزار آنتی‌ویروس‌شان اسکن کنند. 

• سرورهای فایل

 سرورهای فایل و سرورهای FTP اغلب اشتباه گرفته می‌شوند، اما دلیل آن این است که یکی برای اطلاع رسانی به دیگری استفاده می‌شود. این سرور بیشتر تکامل یافته و مدرن شده است زیرا قابلیت نقشه برداری از فایل های شبکه را به جای خواندن فقط در درایو دارد. این بدان معناست که شخصی می‌تواند از مرورگر فایل برای بررسی فایل‌ها استفاده کند. جستجوهایی مانند این به افراد امکان آپلود، دانلود و به اشتراک گذاری فایل‌ها را می‌دهد. توانایی انجام این کار توسط مدیر رایانه و شخصی که فایل را در اختیار دارد کنترل می‌شود. مدیر جانشین مالک خواهد شد. سرورهای فایل می‌توانند در هر جایی وجود داشته باشند، اما شما اغلب آنها را در شرکت‌ها خواهید دید.

• سرورهای ابری

 این سرور به عنوان سرور مجازی کار می‌کند که در پلتفرم محاسبات ابری مانند Amazon Elastic Compute Cloud قرار می‌گیرد. این نوع سرورها مقیاس پذیرتر، سریع تر و از امنیت بالاتری برخوردار هستند و امروزه نیز طرفداران بسیاری دارند.

• سرورهای بازی آنلاین 

امروزه سرورهای بازی محبوبیت بیشتری در جهان پیدا کرده اند، زیرا این سرورها به برقراری ارتباط هزاران گیمر در سراسر جهان کمک کرده اند. سرور های بازی با استفاده از سرور خارجی برای دسترسی به تمام داده های بازی ایجاد شده اند. به عنوان مثال، ایکس باکس لایو

بسترهای شبکه سرور (Server Networking Platforms)

چند پلتفرم شبکه‌سازی سرور مختلف وجود دارد که هنگام ساختن سیستم رایانه‌ای خود باید درباره آنها بدانید. دو مورد اصلی سرورهای فیزیکی و سرورهای مجازی هستند. 

• سرورهای شبکه فیزیکی

 سرورهای فیزیکی همان چیزی است که اکثر شرکت ها و شرکت های بزرگ برای انتقال داده ها از آن استفاده می‌کنند. آنها از یک سیستم فیزیکی، از پورت ها، فرستنده ها و برق برای ارسال و دریافت داده‌ها استفاده می‌کنند. آنها قبلا آنقدر بزرگ بودند که کل اتاق را اشغال می‌کردند، اما اکنون بسیار کوچکتر از قبل هستند. یک سرور فیزیکی در یک مرکز داده (دیتاسنتر) در یک مکان قرار دارد. همچنین شرکت های میزبانی وجود دارند که به چندین مشتری مختلف خدمات ارائه می‌دهند. تنها استثناء این قاعده، شرکت هایی هستند که تمام داده های خود را به یک شرکت خاص برون سپاری می‌کنند. آنها صاحب سرورهای خود خواهند بود. اکثر شرکت ها تحت چیزی به نام “مجازی سازی” عمل می‌کنند که در آن هر یک از سرورهای شبکه را، روی یک سرور فیزیکی خاص قرار می‌دهند.

• سرورهای شبکه مجازی

 سرور شبکه مجازی بخشی از یک سرور فیزیکی است. فقط به صورت آنلاین عمل می‌کند. آنها می‌توانند منابعی که رایانه شما استفاده می‌کند، از جمله RAM، CPU و گزینه های ذخیره سازی را بیشتر کنترل و مدیریت کنند. و نسبت به سرورهای فیزیکی ارزان‌تر و مدیریت آن ها راحت‌تر خواهد بود. شرکت های میزبان سرور فیزیکی را اجاره می کنند و سپس سرور ها با استفاده از تکنولوژی مجازی سازی تقسیم می‌کنند و در اختیار شرکت ها و وب سایت های دیگر قرار می‌دهند. 

انواع سرور از نظر تخصیص منابع

1.  سرور مجازی
2.  سرور VDS
3. سرور اختصاصی 

صحبت پایانی 

اکثر مشاغل سازمان ها وب سایت ها بسته به تعداد بازدیدکنندگانشان، میزان پهنای باند، میزان انتظارشان از سرعت وب سایت، مقیاس پذیری، راه اندازی نرم افزارهای مورد نیازشان و همچنین تعداد کارمندانشان ممکن است تعداد کمی از انواع مختلف سرورها سود ببرند. سرورها می‌توانند به ساده کردن کارها، ایمن نگه داشتن و سرعت انتقال داده ها و اطمینان از اینکه همه چیز همانطور که باید اجرا شود کمک کنند. اکثر مردم انواع مختلف سرورهای خود را برون سپاری می‌کنند و هنگام راه اندازی سیستم های خود از متخصصان و وب مستران کمک می‌گیرند. سرور پارس با بیش از ۲۰ سال سابقه یکی از برترین شرکت های ارائه دهنده خدمات میزبانی است، در صورت داشتن هرگونه سوال در مورد خرید سرور مناسب با کسب و کار خود می‌توانید با متخصصان ما در سرورپارس از طریق تماس، چت آنلاین و تیکت در ارتباط باشید.